تأثیر سطوح مختلف نیتروژن و تراکم بوته بر عملکرد دانه، سرعت و دوره موثر پر شدن دانه ارقام آفتابگردان در منطقه اردبیل

به منظور بررسی تأثیر تراکم و سطوح نیتروژن بر عملکرد دانه، سرعت و دوره پر شدن دانه ارقام آفتابگردان در منطقه اردبیل، آزمایشی در سال 1388 در مزرعه دانشگاه محقق اردبیلی به صورت کرت¬های خرد شده در قالب طرح بلوک¬های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. کرت¬های اصلی به سطوح کود نیتروژنه (صفر، 75 و 150 کیلوگرم کود نیتروژن در هکتار) و کرت¬های فرعی به صورت فاکتوریلی از تراکم¬های بوته (8،10و 12 بوته در متر مربع) و ارقام آفتابگردان (یوروفلور و آرماویرسکی) اختصاص داده شدند. نتایج نشان داد که حداکثر وزن دانه، سرعت و طول دوره مؤثر پرشدن دانه به تراکم پایین و مقادیر بالای نیتروژن تعلق داشت. مقایسه میانگین¬ها نشان داد که حداکثر وزن هر دانه در رقم آرماویرسکی در تراکم 8 بوته در متر مربع با 150کیلوگرم نیتروژن در هکتار و حداقل آن در رقم یوروفلور در تراکم 12 بوته در متر مربع و بدون مصرف نیتروژن بدست آمد. بیشترین عملکرد دانه در مصرف150 کیلوگرم نیتروژن در هکتار با رقم آرماویرسکی و کمترین آن در عدم مصرف کود نیتروژن با رقم یوروفلور برآورد گردید. به نظر می رسد که به منظور افزایش عملکرد دانه، سرعت و دوره موثر پر شدن دانه می توان پیشنهاد نمود که رقم آرماویرسکی با 150 کیلوگرم کود نیتروژن در هکتار در شرایط اقلیمی اردبیل به کار برده شود.